Quam dilecta. The soul aspireth after heaven; rejoicing in the mean time, in being in the communion of God's church upon earth.
[1] In finem, pro torcularibus filiis Core. Psalmus.
[2] Quam dilecta tabernacula tua, Domine virtutum!
[3] Concupiscit, et deficit anima mea in atria Domini; cor meum et caro mea exsultaverunt in Deum vivum.
[4] Etenim passer invenit sibi domum, et turtur nidum sibi, ubi ponat pullos suos. Altaria tua, Domine virtutum, rex meus, et Deus meus.
[5] Beati qui habitant in domo tua, Domine; in saecula saeculorum laudabunt te.
[6] Beatus vir cujus est auxilium abs te, ascensiones in corde suo disposuit,
[7] in valle lacrimarum, in loco quem posuit.
[8] Etenim benedictionem dabit legislator; ibunt de virtute in virtutem, videbitur Deus deorum in Sion.
[9] Domine Deus virtutum, exaudi orationem meam; auribus percipe, Deus Jacob.
[10] Protector noster, aspice, Deus, et respice in faciem christi tui.
[11] Quia melior est dies una in atriis tuis super millia; elegi abjectus esse in domo Dei mei magis quam habitare in tabernaculis peccatorum.
[12] Quia misericordiam et veritatem diligit Deus, gratiam et gloriam dabit Dominus.
[13] Non privabit bonis eos qui ambulant in innocentia. Domine virtutum, beatus homo qui sperat in te.
|