Deus Deus meus, ad te. The prophet aspireth after God.

[1] Psalmus David, cum esset in deserto Idumaeae. [2] Deus, Deus meus, ad te de luce vigilo. Sitivit in te anima mea; quam multipliciter tibi caro mea! [3] In terra deserta, et invia, et inaquosa, sic in sancto apparui tibi, ut viderem virtutem tuam et gloriam tuam. [4] Quoniam melior est misericordia tua super vitas, labia mea laudabunt te. [5] Sic benedicam te in vita mea; et in nomine tuo levabo manus meas.

[6] Sicut adipe et pinguedine repleatur anima mea, et labiis exsultationis laudabit os meum. [7] Si memor fui tui super stratum meum, in matutinis meditabor in te. [8] Quia fuisti adjutor meus, et in velamento alarum tuarum exsultabo. [9] Adhaesit anima mea post te; me suscepit dextera tua. [10] Ipsi vero in vanum quaesierunt animam meam : introibunt in inferiora terrae;

[11] tradentur in manus gladii; partes vulpium erunt. [12] Rex vero laetabitur in Deo; laudabuntur omnes qui jurant in eo, quia obstructum est os loquentium iniqua.