Deus Deus meus, ad te. The prophet aspireth after God.
[1] Psalmus David, cum esset in deserto Idumaeae.
[2] Deus, Deus meus, ad te de luce vigilo. Sitivit in te anima mea; quam multipliciter tibi caro mea!
[3] In terra deserta, et invia, et inaquosa, sic in sancto apparui tibi, ut viderem virtutem tuam et gloriam tuam.
[4] Quoniam melior est misericordia tua super vitas, labia mea laudabunt te.
[5] Sic benedicam te in vita mea; et in nomine tuo levabo manus meas.
[6] Sicut adipe et pinguedine repleatur anima mea, et labiis exsultationis laudabit os meum.
[7] Si memor fui tui super stratum meum, in matutinis meditabor in te.
[8] Quia fuisti adjutor meus, et in velamento alarum tuarum exsultabo.
[9] Adhaesit anima mea post te; me suscepit dextera tua.
[10] Ipsi vero in vanum quaesierunt animam meam : introibunt in inferiora terrae;
[11] tradentur in manus gladii; partes vulpium erunt.
[12] Rex vero laetabitur in Deo; laudabuntur omnes qui jurant in eo, quia obstructum est os loquentium iniqua.
|