Deus Deus meus. Christ's passion: and the conversion of the Gentiles.

[1] In finem, pro susceptione matutina. Psalmus David. [2] Deus, Deus meus, respice in me : quare me dereliquisti? Longe a salute mea verba delictorum meorum. [3] Deus meus, clamabo per diem, et non exaudies; et nocte, et non ad insipientiam mihi. [4] Tu autem in sancto habitas, laus Israel. [5] In te speraverunt patres nostri; speraverunt, et liberasti eos.

[6] Ad te clamaverunt, et salvi facti sunt; in te speraverunt, et non sunt confusi. [7] Ego autem sum vermis, et non homo; opprobrium hominum, et abjectio plebis. [8] Omnes videntes me deriserunt me; locuti sunt labiis, et moverunt caput. [9] Speravit in Domino, eripiat eum : salvum faciat eum, quoniam vult eum. [10] Quoniam tu es qui extraxisti me de ventre, spes mea ab uberibus matris meae.

[11] In te projectus sum ex utero; de ventre matris meae Deus meus es tu; [12] ne discesseris a me, quoniam tribulatio proxima est, quoniam non est qui adjuvet. [13] Circumdederunt me vituli multi; tauri pingues obsederunt me. [14] Aperuerunt super me os suum, sicut leo rapiens et rugiens. [15] Sicut aqua effusus sum; et dispersa sunt omnia ossa mea. Factum est cor meum tamquam cera liquescens in medio ventris mei.

[16] Aruit tamquam testa virtus mea, et lingua mea adhaesit faucibus meis, et in pulverem mortis deduxisti me. [17] Quoniam circumdederunt me canes multi; concilium malignantium obsedit me. Foderunt manus meas et pedes meos, [18] dinumeraverunt omnia ossa mea. Ipsi vero consideraverunt et inspexerunt me. [19] Diviserunt sibi vestimenta mea, et super vestem meam miserunt sortem. [20] Tu autem, Domine, ne elongaveris auxilium tuum a me; ad defensionem meam conspice.

[21] Erue a framea, Deus, animam meam, et de manu canis unicam meam. [22] Salva me ex ore leonis, et a cornibus unicornium humilitatem meam. [23] Narrabo nomen tuum fratribus meis; in medio ecclesiae laudabo te. [24] Qui timetis Dominum, laudate eum; universum semen Jacob, glorificate eum. [25] Timeat eum omne semen Israel, quoniam non sprevit, neque despexit deprecationem pauperis; nec avertit faciem suam a me : et cum clamarem ad eum exaudivit me.

[26] Apud te laus mea in ecclesia magna; vota mea reddam in conspectu timentium eum. [27] Edent pauperes, et saturabuntur; et laudabunt Dominum qui requirunt eum; vivent corda eorum in saeculum saeculi. [28] Reminiscentur et convertentur ad Dominum universi fines terrae; et adorabunt in conspectu ejus universae familiae gentium; [29] quoniam Domini est regnum, et ipse dominabitur gentium. [30] Manducaverunt et adoraverunt omnes pingues terrae; in conspectu ejus cadent omnes qui descendunt in terram.

[31] Et anima mea illi vivet; et semen meum serviet ipsi. [32] Annuntiabitur Domino generatio ventura; et annuntiabunt caeli justitiam ejus, populo qui nascetur, quem fecit Dominus.