Ut quid, Deus. A prayer of the church under grievous persecutions.
[1] Intellectus Asaph. Ut quid, Deus, repulisti in finem, iratus est furor tuus super oves pascuae tuae?
[2] Memor esto congregationis tuae, quam possedisti ab initio. Redemisti virgam haereditatis tuae, mons Sion, in quo habitasti in eo.
[3] Leva manus tuas in superbias eorum in finem. Quanta malignatus est inimicus in sancto!
[4] Et gloriati sunt qui oderunt te in medio solemnitatis tuae; posuerunt signa sua, signa;
[5] et non cognoverunt sicut in exitu super summum. Quasi in silva lignorum securibus
[6] exciderunt januas ejus in idipsum; in securi et ascia dejecerunt eam.
[7] Incenderunt igni sanctuarium tuum, in terra polluerunt tabernaculum nominis tui.
[8] Dixerunt in corde suo cognatio eorum simul : quiescere faciamus omnes dies festos Dei a terra.
[9] Signa nostra non vidimus; jam non est propheta; et nos non cognoscet amplius.
[10] Usquequo, Deus, improperabit inimicus? irritat adversarius nomen tuum in finem?
[11] Ut quid avertis manum tuam, et dexteram tuam de medio sinu tuo in finem?
[12] Deus autem rex noster ante saecula, operatus est salutem in medio terrae.
[13] Tu confirmasti in virtute tua mare; contribulasti capita draconum in aquis.
[14] Tu confregisti capita draconis; dedisti eum escam populis Aethiopum.
[15] Tu dirupisti fontes et torrentes; tu siccasti fluvios Ethan.
[16] Tuus est dies, et tua est nox; tu fabricatus es auroram et solem.
[17] Tu fecisti omnes terminos terrae; aestatem et ver tu plasmasti ea.
[18] Memor esto hujus, inimicus improperavit Domino, et populus insipiens incitavit nomen tuum.
[19] Ne tradas bestiis animas confitentes tibi, et animas pauperum tuorum ne obliviscaris in finem.
[20] Respice in testamentum tuum, quia repleti sunt qui obscurati sunt terrae domibus iniquitatum.
[21] Ne avertatur humilis factus confusus; pauper et inops laudabunt nomen tuum.
[22] Exsurge, Deus, judica causam tuam; memor esto improperiorum tuorum, eorum quae ab insipiente sunt tota die.
[23] Ne obliviscaris voces inimicorum tuorum : superbia eorum qui te oderunt ascendit semper.
|