Ut quid, Deus. A prayer of the church under grievous persecutions.

[1] Intellectus Asaph. Ut quid, Deus, repulisti in finem, iratus est furor tuus super oves pascuae tuae? [2] Memor esto congregationis tuae, quam possedisti ab initio. Redemisti virgam haereditatis tuae, mons Sion, in quo habitasti in eo. [3] Leva manus tuas in superbias eorum in finem. Quanta malignatus est inimicus in sancto! [4] Et gloriati sunt qui oderunt te in medio solemnitatis tuae; posuerunt signa sua, signa; [5] et non cognoverunt sicut in exitu super summum. Quasi in silva lignorum securibus

[6] exciderunt januas ejus in idipsum; in securi et ascia dejecerunt eam. [7] Incenderunt igni sanctuarium tuum, in terra polluerunt tabernaculum nominis tui. [8] Dixerunt in corde suo cognatio eorum simul : quiescere faciamus omnes dies festos Dei a terra. [9] Signa nostra non vidimus; jam non est propheta; et nos non cognoscet amplius. [10] Usquequo, Deus, improperabit inimicus? irritat adversarius nomen tuum in finem?

[11] Ut quid avertis manum tuam, et dexteram tuam de medio sinu tuo in finem? [12] Deus autem rex noster ante saecula, operatus est salutem in medio terrae. [13] Tu confirmasti in virtute tua mare; contribulasti capita draconum in aquis. [14] Tu confregisti capita draconis; dedisti eum escam populis Aethiopum. [15] Tu dirupisti fontes et torrentes; tu siccasti fluvios Ethan.

[16] Tuus est dies, et tua est nox; tu fabricatus es auroram et solem. [17] Tu fecisti omnes terminos terrae; aestatem et ver tu plasmasti ea. [18] Memor esto hujus, inimicus improperavit Domino, et populus insipiens incitavit nomen tuum. [19] Ne tradas bestiis animas confitentes tibi, et animas pauperum tuorum ne obliviscaris in finem. [20] Respice in testamentum tuum, quia repleti sunt qui obscurati sunt terrae domibus iniquitatum.

[21] Ne avertatur humilis factus confusus; pauper et inops laudabunt nomen tuum. [22] Exsurge, Deus, judica causam tuam; memor esto improperiorum tuorum, eorum quae ab insipiente sunt tota die. [23] Ne obliviscaris voces inimicorum tuorum : superbia eorum qui te oderunt ascendit semper.