Deus, laudem meam. David in the person of Christ, prayeth against his persecutors; more especially the traitor Judas: foretelling and approving his just punishment for his obstinacy in sin and final impenitence.

[1] In finem. Psalmus David. [2] Deus, laudem meam ne tacueris, quia os peccatoris et os dolosi super me apertum est. [3] Locuti sunt adversum me lingua dolosa, et sermonibus odii circumdederunt me, et expugnaverunt me gratis. [4] Pro eo ut me diligerent, detrahebant mihi; ego autem orabam. [5] Et posuerunt adversum me mala pro bonis, et odium pro dilectione mea.

[6] Constitue super eum peccatorem; et diabolus stet a dextris ejus. [7] Cum judicatur, exeat condemnatus; et oratio ejus fiat in peccatum. [8] Fiant dies ejus pauci, et episcopatum ejus accipiat alter. [9] Fiant filii ejus orphani, et uxor ejus vidua. [10] Nutantes transferantur filii ejus et mendicent, et ejiciantur de habitationibus suis.

[11] Scrutetur foenerator omnem substantiam ejus, et diripiant alieni labores ejus. [12] Non sit illi adjutor; nec sit qui misereatur pupillis ejus. [13] Fiant nati ejus in interitum; in generatione una deleatur nomen ejus. [14] In memoriam redeat iniquitas patrum ejus in conspectu Domini, et peccatum matris ejus non deleatur. [15] Fiant contra Dominum semper, et dispereat de terra memoria eorum :

[16] pro eo quod non est recordatus facere misericordiam, [17] et persecutus est hominem inopem et mendicum, et compunctum corde mortificare. [18] Et dilexit maledictionem, et veniet ei; et noluit benedictionem, et elongabitur ab eo. Et induit maledictionem sicut vestimentum; et intravit sicut aqua in interiora ejus, et sicut oleum in ossibus ejus. [19] Fiat ei sicut vestimentum quo operitur, et sicut zona qua semper praecingitur. [20] Hoc opus eorum qui detrahunt mihi apud Dominum, et qui loquuntur mala adversus animam meam.

[21] Et tu, Domine, Domine, fac mecum propter nomen tuum, quia suavis est misericordia tua. [22] Libera me, quia egenus et pauper ego sum, et cor meum conturbatum est intra me. [23] Sicut umbra cum declinat ablatus sum, et excussus sum sicut locustae. [24] Genua mea infirmata sunt a jejunio; et caro mea immutata est propter oleum. [25] Et ego factus sum opprobrium illis; viderunt me, et moverunt capita sua.

[26] Adjuva me, Domine Deus meus; salvum me fac secundum misericordiam tuam. [27] Et sciant quia manus tua haec, et tu, Domine, fecisti eam. [28] Maledicent illi, et tu benedices; qui insurgunt in me confundantur, servus autem tuus laetabitur. [29] Induantur qui detrahunt mihi pudore, et operiantur sicut diploide confusione sua. [30] Confitebor Domino nimis in ore meo, et in medio multorum laudabo eum;

[31] quia astitit a dextris pauperis, ut salvam faceret a persequentibus animam meam.