Super flumina. The lamentation of the people of God in their captivity in Babylon. A psalm of David, for Jeremias. For the time of Jeremias, and the captivity of Babylon.
[1] Psalmus David, Jeremiae. Super flumina Babylonis illic sedimus et flevimus, cum recordaremur Sion.
[2] In salicibus in medio ejus suspendimus organa nostra;
[3] quia illic interrogaverunt nos, qui captivos duxerunt nos, verba cantionum; et qui abduxerunt nos : Hymnum cantate nobis de canticis Sion.
[4] Quomodo cantabimus canticum Domini in terra aliena?
[5] Si oblitus fuero tui, Jerusalem, oblivioni detur dextera mea.
[6] Adhaereat lingua mea faucibus meis, si non meminero tui; si non proposuero Jerusalem in principio laetitiae meae.
[7] Memor esto, Domine, filiorum Edom, in die Jerusalem, qui dicunt : Exinanite, exinanite usque ad fundamentum in ea.
[8] Filia Babylonis misera! beatus qui retribuet tibi retributionem tuam quam retribuisti nobis.
[9] Beatus qui tenebit, et allidet parvulos tuos ad petram.
|