The preaching of wisdom. Her excellence.
[1] Numquid non sapientia clamitat, et prudentia dat vocem suam?
[2] In summis excelsisque verticibus supra viam, in mediis semitis stans,
[3] juxta portas civitatis, in ipsis foribus loquitur, dicens :
[4] O viri, ad vos clamito, et vox mea ad filios hominum.
[5] Intelligite, parvuli, astutiam, et insipientes, animadvertite.
[6] Audite, quoniam de rebus magnis locutura sum, et aperientur labia mea ut recta praedicent.
[7] Veritatem meditabitur guttur meum, et labia mea detestabuntur impium.
[8] Justi sunt omnes sermones mei : non est in eis pravum quid, neque perversum;
[9] recti sunt intelligentibus, et aequi invenientibus scientiam.
[10] Accipite disciplinam meam, et non pecuniam; doctrinam magis quam aurum eligite :
[11] melior est enim sapientia cunctis pretiosissimis, et omne desiderabile ei non potest comparari.
[12] Ego sapientia, habito in consilio, et eruditis intersum cogitationibus.
[13] Timor Domini odit malum, arrogantiam et superbiam, et viam pravam, et os bilingue detestor.
[14] Meum est consilium et aequitas; mea est prudentia, mea est fortitudo.
[15] Per me reges regnant, et legum conditores justa decernunt;
[16] per me principes imperant, et potentes decernunt justitiam.
[17] Ego diligentes me diligo, et qui mane vigilant ad me, invenient me.
[18] Mecum sunt divitiae et gloria, opes superbae et justitia.
[19] Melior est enim fructus meus auro et lapide pretioso, et genimina me argento electo.
[20] In viis justitiae ambulo, in medio semitarum judicii,
[21] ut ditem diligentes me, et thesauros eorum repleam.
[22] Dominus possedit me in initio viarum suarum antequam quidquam faceret a principio.
[23] Ab aeterno ordinata sum, et ex antiquis antequam terra fieret.
[24] Nondum erant abyssi, et ego jam concepta eram, necdum fontes aquarum eruperant;
[25] necdum montes gravi mole constiterant : ante colles ego parturiebar.
[26] Adhuc terram non fecerat, et flumina, et cardines orbis terrae.
[27] Quando praeparabat caelos, aderam; quando certa lege et gyro vallabat abyssos;
[28] quando aethera firmabat sursum, et librabat fontes aquarum;
[29] quando circumdabat mari terminum suum, et legem ponebat aquis, ne transirent fines suos : quando appendebat fundamenta terrae;
[30] cum eo eram, cuncta componens. Et delectabar per singulos dies, ludens coram eo omni tempore,
[31] ludens in orbe terrarum; et deliciae meae esse cum filiis hominum.
[32] Nunc ergo, filii, audite me : beati qui custodiunt vias meas.
[33] Audite disciplinam, et estote sapientes, et nolite abjicere eam.
[34] Beatus homo qui audit me, et qui vigilat ad fores meas quotidie, et observat ad postes ostii mei.
[35] Qui me invenerit, inveniet vitam, et hauriet salutem a Domino.
[36] Qui autem in me peccaverit, laedet animam suam; omnes qui me oderunt diligunt mortem.
|