The praise of Nathan, of David, and of Solomon: Of his fall and punishment.
[1] Post haec surrexit Nathan, propheta in diebus David.
[2] Et quasi adeps separatus a carne, sic David a filiis Israel.
[3] Cum leonibus lusit quasi cum agnis, et in ursis similiter fecit sicut in agnis ovium, in juventute sua.
[4] Numquid non occidit gigantem, et abstulit opprobrium de gente?
[5] In tollendo manum, saxo fundae dejecit exsultationem Goliae :
[6] nam invocavit Dominum omnipotentem, et dedit in dextera ejus tollere hominem fortem in bello, et exaltare cornu gentis suae.
[7] Sic in decem millibus glorificavit eum : et laudavit eum in benedictionibus Domini, in offerendo illi coronam gloriae :
[8] contrivit enim inimicos undique, et extirpavit Philisthiim contrarios usque in hodiernum diem : contrivit cornu ipsorum usque in aeternum.
[9] In omni opere dedit confessionem Sancto, et Excelso in verbo gloriae.
[10] De omni corde suo laudavit Dominum : et dilexit Deum, qui fecit illum, et dedit illi contra inimicos potentiam :
[11] et stare fecit cantores contra altare, et in sono eorum dulces fecit modos.
[12] Et dedit in celebrationibus decus, et ornavit tempora usque ad consummationem vitae, ut laudarent nomen sanctum Domini, et amplificarent mane Dei sanctitatem.
[13] Dominus purgavit peccata ipsius, et exaltavit in aeternum cornu ejus : et dedit illi testamentum regni, et sedem gloriae in Israel.
[14] Post ipsum surrexit filius sensatus, et propter illum dejecit omnem potentiam inimicorum.
[15] Salomon imperavit in diebus pacis, cui subjecit Deus omnes hostes, ut conderet domum in nomine suo, et pararet sanctitatem in sempiternum. Quemadmodum eruditus es in juventute tua,
[16] et impletus es, quasi flumen, sapientia, et terram retexit anima tua.
[17] Et replesti in comparationibus aenigmata : ad insulas longe divulgatum est nomen tuum, et dilectus es in pace tua.
[18] In cantilenis, et proverbiis, et comparationibus, et interpretationibus, miratae sunt terrae :
[19] et in nomine Domini Dei, cui est cognomen Deus Israel.
[20] Collegisti quasi auricalcum aurum, et ut plumbum complesti argentum :
[21] et inclinasti femora tua mulieribus : potestatem habuisti in corpore tuo.
[22] Dedisti maculam in gloria tua, et profanasti semen tuum, inducere iracundiam ad liberos tuos, et incitari stultitiam tuam :
[23] ut faceres imperium bipartitum, et ex Ephraim imperare imperium durum.
[24] Deus autem non derelinquet misericordiam suam : et non corrumpet, nec delebit opera sua, neque perdet a stirpe nepotes electi sui, et semen ejus qui diligit Dominum non corrumpet.
[25] Dedit autem reliquum Jacob, et David de ipsa stirpe.
[26] Et finem habuit Salomon cum patribus suis.
[27] Et dereliquit post se de semine suo, gentis stultitiam,
[28] et imminutum a prudentia, Roboam, qui avertit gentem consilio suo :
[29] et Jeroboam filium Nabat, qui peccare fecit Israel, et dedit viam peccandi Ephraim : et plurima redundaverunt peccata ipsorum.
[30] Valde averterunt illos a terra sua.
[31] Et quaesivit omnes nequitias, usque dum perveniret ad illos defensio, et ab omnibus peccatis liberavit eos.
|