We must not presume of our wealth or strength: nor of the mercy of God, to go on in sin: we must be steadfast in virtue and truth.

 1 Noli attendere ad possessiones iniquas, et ne dixeris : Est mihi sufficiens vita : nihil enim proderit in tempore vindictae et obductionis.  2 Ne sequaris in fortitudine tua concupiscentiam cordis tui,  3 et ne dixeris : Quomodo potui? aut, Quis me subjiciet propter facta mea? Deus enim vindicans vindicabit.  4 Ne dixeris : Peccavi : et quid mihi accidit triste? Altissimus enim est patiens redditor.  5 De propitiatio peccato noli esse sine metu, neque adjicias peccatum super peccatum.

 6 Et ne dicas : Miseratio Domini magna est, multitudinis peccatorum meorum miserebitur :  7 misericordia enim et ira ab illo cito proximant, et in peccatores respicit ira illius.  8 Non tardes converti ad Dominum, et ne differas de die in diem :  9 subito enim veniet ira illius, et in tempore vindictae disperdet te.  10 Noli anxius esse in divitiis injustis : non enim proderunt tibi in die obductionis et vindictae.

 11 Non ventiles te in omnem ventum, et non eas in omnem viam : sic enim omnis peccator probatur in duplici lingua.  12 Esto firmus in via Domini, et in veritate sensus tui et scientia : et prosequatur te verbum pacis et justitiae.  13 Esto mansuetus ad audiendum verbum, ut intelligas, et cum sapientia proferas responsum verum.  14 Si est tibi intellectus, responde proximo : sin autem, sit manus tua super os tuum, ne capiaris in verbo indisciplinato, et confundaris.  15 Honor et gloria in sermone sensati : lingua vero imprudentis subversio est ipsius.

 16 Non appelleris susurro, et lingua tua ne capiaris et confundaris :  17 super furem enim est confusio et poenitentia, et denotatio pessima super bilinguem : susurratori autem odium, et inimicitia, et contumelia.  18 Justifica pusillum et magnum similiter.