Admonition against sundry vices.
[1] Operarius ebriosus non locupletabitur : et qui spernit modica paulatim decidet.
[2] Vinum et mulieres apostatare faciunt sapientes, et arguent sensatos.
[3] Et qui se jungit fornicariis erit nequam : putredo et vermes haereditabunt illum : et extolletur in exemplum majus, et tolletur de numero anima ejus.
[4] Qui credit cito levis corde est, et minorabitur : et qui delinquit in animam suam, insuper habebitur.
[5] Qui gaudet iniquitate, denotabitur : et qui odit correptionem, minuetur vita : et qui odit loquacitatem, extinguit malitiam.
[6] Qui peccat in animam suam, poenitebit : et qui jucundatur in malitia, denotabitur.
[7] Ne iteres verbum nequam et durum, et non minoraberis.
[8] Amico et inimico noli narrare sensum tuum : et si est tibi delictum, noli denudare :
[9] audiet enim te, et custodiet te, et quasi defendens peccatum, odiet te, et sic aderit tibi semper.
[10] Audisti verbum adversus proximum tuum? commoriatur in te, fidens quoniam non te dirumpet.
[11] A facie verbi parturit fatuus, tamquam gemitus partus infantis.
[12] Sagitta infixa femori carnis, sic verbum in corde stulti.
[13] Corripe amicum, ne forte non intellexerit, et dicat : Non feci : aut, si fecerit, ne iterum addat facere.
[14] Corripe proximum, ne forte non dixerit : et si dixerit, ne forte iteret.
[15] Corripe amicum, saepe enim fit commissio :
[16] et non omni verbo credas. Est qui labitur lingua, sed non ex animo :
[17] quis est enim qui non deliquerit in lingua sua? Corripe proximum antequam commineris,
[18] et da locum timori Altissimi : quia omnis sapientia timor Dei, et in illa timere Deum, et in omni sapientia dispositio legis.
[19] Et non est sapientia nequitiae disciplina, et non est cogitatus peccatorum prudentia.
[20] Est nequitia, et in ipsa execratio, et est insipiens qui minuitur sapientia.
[21] Melior est homo qui minuitur sapientia, et deficiens sensu, in timore, quam qui abundat sensu, et transgreditur legem Altissimi.
[22] Est solertia certa, et ipsa iniqua :
[23] et est qui emittit verbum certum enarrans veritatem. Est qui nequiter humiliat se, et interiora ejus plena sunt dolo :
[24] et est qui se nimium submittit a multa humilitate : et est qui inclinat faciem suam, et fingit se non videre quod ignoratum est :
[25] et si ab imbecillitate virium vetetur peccare, si invenerit tempus malefaciendi, malefaciet.
[26] Ex visu cognoscitur vir, et ab occursu faciei cognoscitur sensatus.
[27] Amictus corporis, et risus dentium, et ingressus hominis, enuntiant de illo.
[28] Est correptio mendax in ira contumeliosi, et est judicium quod non probatur esse bonum : et est tacens, et ipse est prudens.
|